در مسیر ناکجاآباد
امروز حاضر شدیم بر کنار ضریح امام رضا و نه دقیقا شبیه کلیپ زیر ولی شبیه به همچین شکلی خدمت آقا تبریک تولدشون گفتیم(خداییش هم که توقع ندارین دقیقا همینجوری تبریک بگم هااا؟اونم جلوی این همه جمعیت)
http://s3.picofile.com/file/7940130428/%E2%80%AAHappy_Birthday%E2%80%AC%E2%80%8F.flv.html
و خب جز تبریک و روبوسی و این ها مقداری و درد و دل و دعا و ... نیز بود.
مقداری حرف بعضا طنزگونه (حداقل از نظر خودم)دیگه هم بود که البته نوشتمشون ولی هرکاری کردم نتونستم از وزارت ارشاد شخصیم مجوزش بگیرم و این شد که این با مقدار زیادی سانسور روانه میدان شد.فقط دیگه هرکاری کردم از پس سرگذشت امروز نتونستم دیگه این دوتا سوال پیش آمدم مطرح نکنم:
اول این که واقعا چرا بانوان بعضا بالای 35 سال ایرانی این همه چاق و پهن می باشند؟و دین و مذهبشون فقط تو پوشش موی سرشون و نماز خوندنشون و تمام؟
دوم این که واقعا چه اتفاقی میفتاد اگه حرم امام رضا به جای مشهد قزوین بود؟
بنده که با یک ابروی بالا همچنان با توجه به امروز در تفکر می باشم.
ضمن این که خالی از لطف نیست گفتن این که در برگشت هم همان دوست عزیزی که قراربود برم سر دفاعش و نرفتم هم دیدم و بعد از صرف یک عدد ساندویچ به سینما نقل مکان کرده و مشغول تماشای فیلم دهلیز شدیم.فیلم خوبی بود و در 5 مین آخر فیلم نیز اشکمان که فاصله نسبتا دوری هم با مشکمان دارد (شاید به خاطر مرد بودنمان) جاری شد به خاطر بازی خیلی خوب این پسرک پدرسوخته نمیدونم چی چی شیرخانلو..خداییش با سن کمش خیلی قشنگ نقشش درآورد و تاثیرگذار بازی کرد.
و این که نمیدونم چرا تو حالم(با توجه به این که خیلی خیلی فیلمهای خوب و حتی بهتر تو ذهنمه) دعوتتون کنم به تماشای فیلم Les Misérables یا همون بینوایان خودمون ساخته 2012...که اومده از نگاهی جدید داستان نگاه کرده بدون این که به اصل داستان لطمه ای بزنه...مهمترین نکتشم این که تمام فیلم دیالوگها آهنگ وار و به صورت شعر ادا میشه و جز کلماتی محدود بقیه دیالوگها همش با آهنگ خونده میشه و خیلی به قشنگی فیلم اضافه کرده.
در ادامه هم چند عکس از حرم امام رضا در امروز....
حرم امروز
و باز حرم امروز
و همچنان حرم امروز
