اهای تو
تویی که قبل شروع حس میکنی فراموش شدی
آره خود تو
تویی که هم‌مظلومی و هم‌ظالم
تویی که شاکی هستی اما درحقیقت خودت متهم ردیف اولی
باید بهت بگم‌که حق نداری کسی سرزنش‌کنی
حتی خودت رو
تو به اندازه کافی کلمه های زندگیت سوزوندی
چه اون‌کلماتی که استفاده کردی به اشتباه
چه اون‌کلماتی که باید استفاده میکردی و نکردی در زمان‌مناسب
من اینجا به عنوان قاضی دادگاه کلمات
اونقدر دلایل کافی میبینم که نیازی به توضیح بیشتر از سمت تو نمیبینم
این حال بد،این همه گناه و جرم‌که از تو سرزده همش حاصل همین کلمات اشتباهیه
من اینجا تورو محکوم‌میکنم به ادامه زندگی بدون استفاده از کلمات تکراری به خصوص در لحظات احساسی
تورو محکوم میکنم به دیدن و دم‌نزدن
به شنیدن و فقط شنیدن
تو محکومی که ابتدا قدر کلمات،جنس‌کلمات،درک کلمات رو پیدا کنی بعد استفادشون‌کنی
پرونده تو اما در این دادگاه و اینجا بسته نمیشه
شاید تا مرگ
تازمانی که درلحظات مختلف کلمه های مناسب رو استفاده کنی
تا اون‌موقع تو محکومی و این حال بد مجازات تو
پ.ن:بارها و بارها نزدیک به 13 سال که البوم دیوار پینک فلوید گوش دادم،ولی به تازگی و از طریق پادکست آلبوم متوجه داستان عجیب غریبش شدم،یعنی جسته گریخته متوجهش میشدم ولی اینجوری یکپارچه و منسجم که اولش و پایانش بفهمم چیه و اصلا داستانش بفهمم خداییش نه،عجب داستانی،واقعا بهتون پیشنهاد میدم حتما اگه نشنیدین این البوم بشنوین و پیگیر داستانش بشین و البته همه کارهای گروه مخوف پینک فلوید،این پست تحت تاثیر آهنگ یکی مونده به آخر این آلبوم هست
پ.ن:دلم تنگ شده بود براتون،سلام
