رهایم کن

شنبه پنجم اسفند ۱۳۹۱ . 11:0

آه ای منطق یک لحظه رهایم کن

بگذار تمام لحظه هایم سرشار از احساس باشم

قضاوت های احساسی رابطه های احساسی زندگی احساسی

آن گاه شاید درک کنم که چرا این گونه اند مردم این روزگار

چرا اینقدر سخت شده اند در برابر خوبی؟

چرا ترجیح می دهندبرای اولین بار به گرگ اعتماد کنند

اما بعد از خوردن ضربه دیگر حتی سادگی را باور نکنند

بگذار اشک بریزم و ناله کنان معترض باشم 

که چرا باورم نمی کنند و چرا اعتمادم نمی کنند

که حتی حرفم را نیز به سو برداشت ترجیح می دهند

بگذار فراموش کنم که همه چیز تقصیر خودم است

....

به خدا ای منطق رهایت میکردم اگر

از نگاه ناامید شده خدا نمی ترسیدم

حتی با تمام این که سالهاست دوستت دارم@