نداشته های امروز تو
کارهای غرورانگیز دیروز تو
فهمیدن اشتباهات امروز تو
بی اهمیت بودن تمام شده های گذشته
ارزشمند شدنهای نداشته های اروز
تو گند میزنی مرتب و هیچ نمیفهمی
به دار می آویزی درد نمی فهمی
کنون تنها شده ای و حسرت دیروز
که گذشت امروز و فردا هیچ نمی دانی....
مگه میشه رادیوهد گوش داد و به معنا پی نبرد
مگه میشه slipknot گوش داد و با بغض فریاد نزد
حس خیانت تمام وجودم را فراگرفته
...
مگر نه آن است دوری جستن از پلشتی
پلشتی مگر چیزی جز ظاهر و تظاهر به درون؟
آری تنفری ترجیح داده شده به کوته فکران
خستگی که در جان خواهد ماند
اما فقط جان
نه روح و یا نه حتی در ذهن زیبا....
توهم زود فراموش شده من
من همان وهمم
مرده بر دیوار تقدیر
خدایم رنگ و رخم رو جلا داده
هرچند که من همچنان یک وهمم
تنها دادرسم اما خدا...
این بار نه اما همه دورش به وفور
سفره ای بس خالی
سفره ای بس پرنور
معرفت همه روشنایی آن....
هرچه بوده
هرچه گذشته
من دیگر طاقت واقعیت تلخ را ندارم
تا کی آرمان در پوشش وهم
ضایع شود
تا کی خوبی بر بدی غلبه کند
تا کی اشکها عامل دل خوش کننده
احساس یخ زده
منطق زورگویی را شروع کرده
از دلتنگی یار
می خواهیم فراموش کنیم
شاید فرار
اما خود میدانیم هرچه بیشتر پیش می رویم
در سیاهی تفکرات سودجویانه خود فرو می رویم
به خود ما آیییم
تلخی سراسر وجودمان را فراگرفته
نمیخواهیم باورکنیم
اما...
به پوچی رسیده ایم.
برخورد سردشون
گرفتن دلت
نماز صبحت جدیدا داره زیاد قضا میشه
جدیدا یعنی چند سال
آیینه دیگه انگیزه مثبتی واست نداره
دل بستی به دختری که تنها آهنهای زندگیت واسش مهم
اشکهایت در نطفه خفه میشوند
امید,افسوس,حسرت,شکستن
واژهای همیشه به مانند قطار
در نفس زندگی تو
ایده الهایت فرسایشگر نفس,باطن,زیبایی
احساس تعقیب شدن توسط پوچی
گذر لذتها و خوشگذرونیها
شاید یک روز به خود آیی
اما نه
فراموشی فراموشی فراموشی
نگاه حسرت آلود خدا
و اشکهایی که همچنان در نطفه خفه میشوند.
