تاب سواری با خدا

یکشنبه سوم آذر ۱۳۹۲ . 22:48روزی از خیلیا دلگیر بودم

گفتم خدایا نمی شود فقط مال من باشی؟

حداقل مال کسایی که ازشان دلخورم یا دوستشان ندارم نباشی؟

محلشان نزاری نه حتی کاری به کارشان

نگذاری هرجوری خواستند ببیندت و حس خوب بگیرند

خداوند چیزی نگفت و فقط داستانی از یک بنده اش نشانم داد

داستانی بود تحت نام ((دعا کرد برای تمام کسانی که دوستش نداشتند)) از نویسنده ای به اسم  خانم عرفان نظرآهاری

داستان را که خواندم بهتم زد

چگونه..واقعا چگونه می شود کسی را دوست نداشت و برایش آرزوی خوب کرد؟!

خدا لبخند زد و مرا با خود سوار تابی کرد و مسغول تاپ خوردن شدیم...با خدا..باهم

می دانی پیمانم..تو هنوز خیلی کوچکی برای درک خیلی چیزها

با توجه به وضعیت الانت حتی توقعی از تو نیست

هرچند که اگر الان داریم با هم میحرفیم اما در روز حساب سنگینتر می کند وظیفه ات

تا حال راجع به خیلی چیزها حرفیدیم و خواهیم حرفید در خیلی از حالات تو شادی،غم،بی حالی یا حتی بیخیالی

نشانت دادم و فهمیدی خیلی چیزها، هرچند خیلی اوقات اشتباه درک کردی و گذاشتی پای من

که البته بعدها فهمیدی اشتباه است و یا خواهی فهمید که ....

بگذریم..اما حال خواهم گویمت که آری چرا نشود؟

این کار معمول بزرگ بندگانم است...بندگانی که امیدوارم میکنند به ادامه دنیا

گفتم،خب من نمیتوانم درک کنم خدا ،چیجوری می شود وقتی از کسی بی مهری میبینی

در اوج دل شکستگی در اوج دردمندی بازهم آرزوی خوب؟چگونه؟چگونه؟

گفت،همین دیگر...زندگی برای این بندگانم است که پایانی رانیست...دلسردی را نیست..پوچی را نیست

آنها درک کرده اند که واقعامن چی میخواستم..چی می خواهم..چی خواهم خواست.

آنها رسیده اند به قاعده بازی پیمان...قاعده ای که تو شاید دراه فهمیدنش باشی اما مرتب در حال درجازدن

عجولانه پرسیدم،باورکنم که عدالت رعایت و همه برابر؟

پاسخ داد،آری آری..البته در این که از نظر من آنها جایگاهی بالاتر از تو دارند شکی نیست...بندگانم هیچگاه برابر نیستند..زان که ضریب خطاها برابر نمی شود  هیچ گاه

اما شرایط و ضوابط برابر است...ابزار برابر است منتها با ظواهر کاملا مختلف

باورت می شود پیمان؟ بچه معلولم به کمال رسید اما قارون با آن همه گنج و علم معرفت رسید به اعماق زمین

هان؟این لبخند و نگاه ملیح چیست روانه ام کردی پیمان؟

گفتم،گاهی وقتا احساس میکنم چقدر وقت کم میگذارم برای نشستن پای حرفهایت

اوففففف کی میرود این همه راه را..کی به فیفایش برسد؟کی به ظاهر نگری هایش برسد؟کی همواره به امور دنیاییش برسد آقا پیمان؟

گفتم،شرمنده ام مهربان پروردگار

با لبخندی ملیح گفت،به قول شما زمینیها شرمنده باش تا امور دنیاییت بگذرد،ما برویم....

.....

ثبت موقتی در مرداد ماه 92(منتها بااندکی دست کاری در امشب)

پ.ن:با تشکر از آزی عزیز که غلط های املاییم بهم گوشزد کرد.