حسن ختام
یا یک حسن ختام بسیار زیبا
شاید اگه در رابطه من با خدا جنس مونثی با کاراکترهای مختلفی وجود داشت
این بار در نقش زن با صدایی نازک اما شاکی میگفت : جناب خدا این بچه رو خیلی داری لوس می کنی هااا
چرا که خودم نیز همین حس را داشتم امروز،که زیادی بهایم می دهد معمولا،لوس می شوم خب
آری امروز،امروز که ساعت حول و حوش 3:30 بعد از ظهر وطبق معمول هدفون به گوش و روانه تمرین
از این که در رندم (Random) موزیک پلیر چه آهنگهای قشنگی درحال اجرا هستند و مرا آکنده از حس خوب می کردند
که البته می دانم همه این ها زیر سر خود نامردش است
اما با توجه به ابرهای تنیده شده در آسمان و سودای باراندر دل،که از هفت جهان آزاد شوم
دقیقا به خاطر همین هم بود که با امید کل پارک ملت را پیاده رفتم،به امید ریزش باران،اما چدقطره هم نبارید
هرچند انقدر حس خوب داشتم که به خدا خرده نگیرم..اما دل است دیگر به هرحال میخواهد
فلکه برق(نسبتا نزدیک به محل تمرین) موبایل زنگ خورد و خبر کنسلی تمرین داده شد
راستش زورم اومد اون همه راه برگردم خونه ،زنگ زدم به روزبه و رفتم به خانه شان به صرف تماشای یک فیلم،انیمیشن البته،Wreck It Ralph یا رالف خرابکار
تمام شدن فیلم و خبر آمدن برف از سوی روزبه...البته برف که نه به قول خدابیامرز مادربزرگ پوخ پوخ برف،هرچند بعدا شدت گرفت و رسما شد برف
و شوق من از بودن زیر برف و قدم زدن هایی لذت بخش هرچند با کلی سرما
و خدا بازهم سورپرایزی در آستین خود داشت،این همه زیبایی
و با خود می اندیشیدم،با توجه به این که احتمالا روزهای آخریست که زندگی درمشهد را حداقل برای 6 سال آینده تجربه میکنم
این خیلی حسن ختام زیبایی بود
مثل یک گود بای پارتی
و اکنون از آن موقع هایی که به بودنتش و داشتنش بسیار افتخار می کنم...هرچند هیچوقت لیاقت این همه خوبی را نداشته ام....
